شرط اول در راه مقصود ؛ واگذاشتن خواسته های شهوانی ست
خواسته های شهوانی طبق فرموده خداوند ..میل به همسر و فرزند و مال و املاک و مرکب و شهرت و قدرت ست
واگذاشتن بدان معنا نیست که از خواسته ها بگذری..واگذاشتن به این معناست که دل نبندی و تفکراتت را اسیر شهوات نکنی
تفکر در فضای الهی میبایست رها باشد و قل و زنجیر ها از پا باز گردد ..قل و زنجیر همانا دل بستن به شهوات ست
هر چقدر دلبستگی به شهوات بیش باشد قل و زنجیر سنگین تر و اسارت بیشتر
پس میبایست دل را ازاد کرد و اجازه داد تا به ماورای هستی سفر کند ..رها از هر چه در دنیا پیش می اید.
انچه مقدر شده به ما خواهد رسید ..هیچ جنبنده ای جلودار تقدیر نیست..انچه مقرر نشده که به ما برسد و زمانش به عقب افتاده ؛ به غیر از اسارت ذهن و فکر هیچ عایدی برای ما نخواهد داشت..در هر صورت مجبور به صبریم و یا بدست اوردن از راه ناصواب.
اگر ناصواب میل ماست ...که هیچ
اگر در پی آنیم که او فرموده ..صبر کردن هم بیهوده است باید به فراموشی سپرد..باید به چیزی ورای دنیا اندیشید ..انچه مقرر و خواست اوست خواهد رسید.
این بود آرمان های بلاگفا ؟!